Voor galg en radTerwijl wij braaf op de stoeltjes, model aan de muur geschroeft, in de wachkamer bleven zitten demonstreerde Liesje de dertig meter billen schuiven in tien seconden. Gevolgd door een demonstratie gierend van de lach grote ziekenhuis deur dicht drukken.
Toch zaten we daar voor haar bewegingsapparaat.
Lies wil namelijk niet staan. Niet zelf optrekken tot stand, wat nog ok zou zijn voor iemand van vijftien maanden, maar absoluut onder geen beding staan.
Dus werd ze getest.
Pilletjes in de potje doen. Kon ze.
Krassen met een potlood. Kon ze (tot onze niet geringe verbazing).
Van de buik naar de rug naar de zit. Geen probleem.
Benen gekruisd in de nek leggen. Kon ze. Heel goed. Heel heel heel erg goed.
'Losse banden', zei de dokter. 'Ja, dan kost staan moeite'. En na nog wat uitleg 'reken er maar op dat ze pas zo rond haar tweede verjaardag loopt'.
Ondertussen at de dame in kwestie een appel.
Nog geen anderhalf en nu al losbandig.
Op eigen benenDe commenters op mijn log lijken het allemaal met elkaar eens. Begin voor jezelf Zeppo!
Geen baas. Geen organisatie. Geen gezeur.
Zoiets.
Doen wat ik doe: interactieve media gebruiken om oplossingen bedenken voor communicatie vraagstukken; analyseren, adviseren en (laten) realiseren van interactieve media toepassingen, maar dan niet in dienst van een baas.
Nou zou ik al geen idee hebben hoe je dat aanpakt. Bedrijven bellen en vragen of ze een klus hebben klinkt wel erg naief. Maar nog afgezien daarvan. Geen organisatie? Je bedoelt geen kerstpakket?! Geen afdelingsuitjes? Waarvoor ik me altijd druk, maar dat terzijde. Geen vaste collega's? Niemand om buiten mee te roken? Geen groter geheel om bij te horen, ook al is het maar om er mopperend bij te horen?
Ik weet het niet.
Misschien zitten ook mijn banden nog iets te los om op eigen benen te staan.
Onderzoekje'Vertel me wie je kent en ik vertel je wie je bent' was het toch?
Op ons feestje lieten we de gasten (geheel vrijwillig hoor, geen duimschroeven) een
onderzoekje doen.
Ons feesters vulden vier van de acht
groepen. Twee kosmopolieten, een Opwaarts mobiele, acht Postmaterialisten en vijf Postmoderne hedonisten.
En mijn loglezers? Wie zijn zij?