Bewijs
Ik keek naar de CT-scan van de sinussen. 'Kijk', zei de KNO, 'dat daar is zwart, daar zit lucht zoals het hoort, en daar zit alleen maar slijm'.
Ik keek en zag bewijs. Je kunt dan wel de hele tijd pijn, pijntjes en last hebben, maar goed, je kunt wel meer voelen.
Nog een paar maanden (per slot kan een
deelprojectleider niet zomaar een hele week gemist worden) en hij maakt de boel open.
Daarna een week herstellen. Afkloppen dat ik niet bij de percentielen met problemen behoor en dan, hopelijk: lucht!
Het reguliere verjaardagsfeest was al geweest.
Het creche verjaardagsfeest was al geweest.
Maar vandaag, vandaag kwam haar vriend. Terug van een week Kreta sleepte hij een enorme tas kadootjes naar de deur. 'Voor Lies' sprak het stralende gezicht. De rest van de middag waren ze samen. Samen op de bank, stijf tegen elkaar aan gekropen om een dvd te kijken. 'Vind jij ook jeuk Florian? Vind ik ook jeuk!'. Samen met een ijsje. Samen in de tuin, waarbij hij de gieter vulde en zij 'wat doe jij nou Lies, wat doe jij nou' de plantjes water gaf. En samen aan het rennen. Kamer op. Kamer neer. Joooooeeeiii.
Wij dronken wijn met zijn ouders en zo nu en dan stopte ze even bij mij, om die enorme geluksgrijs met mij te delen.
Feestje.
Voor wie hier ooit nog eens langs komt...
ik ben er nog.
Werkend, zorgend, relaxend, slapend, en veel te weinig loggend.
Maar wie weet.