Ik heb een hekel aan douchen. Nee, dat moet ik anders zeggen. Ik heb een hekel aan gaan douchen. Zodra ik er onder sta vind ik het heerlijk. Maar het tijd maken voor.
's Ochtends is geen optie. Als ik opsta heb ik gelijk iets te doen en dus geen tijd om te douchen - en wie gaat suggeren dat ik dan eerder op moet staan, zit duidelijk op een andere golflengte - of ik heb niks te doen en dan ga ik de krant lezen en sigaretten roken. Niet douchen.
Overdag komt het er ook niet van. Na de krant bedenk ik me dat ik naar de AH wil, of de was doen of een rondje met de babe. Iets wat niet kan wachten zeg maar. Washandje hier en daar, schone onderbroek aan en hup in de kleren. Niet douchen.
Voor het slapen gaan dan. Dat is de minst vervelende optie en als ik werk ga ik ook iedere avond. Werken vereist frisheid. Maar anders? Anders ga ik slapen als ik moe ben en als ik moe ben wil ik slapen. Niet douchen. En voor de liefde, ach de liefde, das inmiddels liefde en een dagje niet gedoucht daar doe je dan niet moeilijk over.
Want meestal blijft het bij een dagje.
Staat er wel iets op de agenda waarvoor ik toch.
Twee dagen. Hooguit.
Vandaag tel ik ze nog net op de vingers van één hand.
Vakantie.