Zeppo

zondag, augustus 7

 
Intuïtie
Wie zetten we op de reservebank?
Oftewel: naar wie gaat Lies als er een vrachtauto over ons heen rijdt op de A2?

Opeens blijken we naast de voor de hand liggende ´moet lief zijn´ enzo eisen nog een schier eindeloze rij doorslaggevende argumenten te hebben. Rare argumenten. Zo valt iedereen die in Houten woont bijvoorbeeld direct af. En voordat de comments nou vol staan met ´wat is er mis met Houten, mijn kinderen zijn dolgelukkig in Houten´: er is helmaal niks mis met Houten, Houten is alleen niet ons.

En zo zijn er nog duizend dingen. Niks met huisdieren hebben bijvoorbeeld; geen krant lezen; netjes zijn of zuinig. Een trits van doorslaggevende trivialiteiten.

Uiteindelijk blijven er -terwijl we geen idee hebben of zij Lies wel willen- mijn broer over, studievriendin A. die ik hooguit één keer per jaar zie en logster A. ´Die hebben we nog maar twee keer irl gezien´, zeg ik licht vertwijfeld. ´Maar het voelt goed´, zegt lief.

Dat is waar. En misschien is intuïtie wel het enige dat telt in dit soort zaken.
Dat en goed op blijven letten op de A2.
| Comments:
Het is wat hè, dat je je dit soort vragen moet gaan stellen wanneer je een Liesje krijgt.
 
op een gegeven moment besluit je weer gewoon de komende 50 jaar niet dood te gaan;-)

[onze nummer 2 viel wat mij betreft af na aanschaf van een hond die binnen een half jaar de deur weer uitging, ...;-)]
 
@Peet: ja dat vind ik ook zo wat, kan toch moeilijk die mensen gaan informeren en na een half jaar zeggen 'nee, ik ben er toch op terug gekomen'.
Hou het maar op een papiertje tussen de belangrijke papieren...
 
Wij hebben vriendin C. uitgekozen, omdat zij dol op kinderen is maar ze zelf niet heeft, en wel wil, omdat zij psychiater is ( de rest van haar leven een goede baan en de middelen om ons kind een goede opleiding mee te geven), en omdat zij voldoende afstand heeft om niet continu over mij en J. te huilen- daar heeft M. geen baat bij. Een hele rationele keus over iets heel emotioneels, gek eigenlijk.
 
Wat een vraag kun je jezelf soms stellen he?
En dan dat besef, dat besef dat je hoe dan ook het beste voor je kind wil
Komen wat er komen gaat.......

Ooit hebben 3 gezinnen mij gevraagd om dan voor hun kinderen te zorgen.
Het kind van het eerste gezin is inmiddels zelf 25, en bijna getrouwd.
Van de 2 van het andere gezin is de oudste (mijn petekind) nu volwassen,
maakt deel uit van de judo kernploeg, en zijn broer is bijna volwassen.
En beiden gaan bijna zelf op eigen benen staan.
En het kind van het 3e gezin is inmiddels ook bijna volwassen.

Ik was erg trots dat de ouders mij vroegen om 'dan' voor hun kinderen te
zorgen. Maar helaas (....wat zeg ik nou?....) is er gelukkig nooit wat
gebeurt met de ouders want ik had ook mijn leven gegeven voor die kids
 
logster A.,
ik stem voor logster A.
 
Wil de persoon in kwestie dat wel? lijkt me toch nog de meest doorslaggevende vraag
 
@Ester: Klinkt heel goed

@Jetje: is mij ook gevraagd, heel erg eervol

@Liesan: alle drie kennende, ik vermoed van wel, maar zeker één van de drie...
 
Gôh, ik wilde net zeggen dat ik denk maar niet zeker weet je die reservebank dat wel testamentair moet regelen, anders treden er wetten en dergelijke tussen jullie wens en wat er feitelijk zal gebeuren.
 
Ik ben het Jetje van Eenbeetje (voor alle duidelijkheid)
Die reserve uitzoeken valt inderdaad niet mee. Wij hopen dat er nog even niets met ons gebeurd, want wij weten het nog niet. Familie leek een optie, maar valt af wegens ziekte en niet-onze-stijl. Vrienden, in die groep zitten nog een paar mogelijke kandidaten. Maar ja, helemaal zeker zijn we er nog niet van.
 
Gewoon heel voorzichtig door het leven gaan. Wij zaten ooit op de reservebank voor vijf kinderen terwijl we ze zelf niet hebben. Gelukkig zijn ze nu volwassen. Maar ik zou er alles voor opgegeven hebben hoor.
 
testamentair kun je het zo vastleggen, kheb het 2 keer gedaan voor mijn jongens...
 
De reservebank moet je volgens mij wel officieel maken.
Stel je voor dat ze er om gaan vechten.
Ik heb een testament.
Daarin staat dat mijn zoon naar zus T. gaat.
Tis niet te hopen dat ik binnenkort doodga.
Ze ziet hem, inmiddels 23 en met nukken, al aankomen.
;-)
 
Tja, soms is het essentieel aan zulke serieuze dingen te denken.
 
Volgens mij moet je niet alleen op de A2 uitkijken, maar ook op de A1 tot en met A weet ik veel. En ik geloof dat je even twee vervelende berichtjes moet deleten.
En waar je al niet over moet nadenken, joh.
 
Een reactie posten

<< Home

Archives

mei 2005   juni 2005   juli 2005   augustus 2005   september 2005   oktober 2005   november 2005   december 2005   januari 2006   februari 2006   maart 2006   april 2006   mei 2006   juni 2006   juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   mei 2007   juni 2007   juli 2007   augustus 2007   september 2007   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   februari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juli 2009   augustus 2009   april 2010  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?